ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ

Θαυματοσκόπιο (Thaumatrope) 1824

Το thaumatrope είναι ένα παιχνίδι που ήταν δημοφιλές στα μέσα των Βικτοριανών χρόνων. Ένας δίσκος ή μια κάρτα με μια εικόνα σε κάθε πλευρά είναι συνδεμένος με δύο κομμάτια της σειράς. Όταν οι σειρές στροβιλίζονται γρήγορα μεταξύ των δάχτυλων οι δύο εικόνες εμφανίζονται να συνδυάζουν σε μια ενιαία εικόνα λόγω εμμονή του οράματος. Η εφεύρεση του thaumatrope πιστώνεται στον John Ayrton , Άγγλος γιατρός, ο οποίος το χρησιμοποίησε για να καταδείξει την εμμονή του οράματος στο Βασιλικό κολλέγιο των παθολόγων Λονδίνο το 1824. Βάσισε την εφεύρεσή του στις ιδέες του αστρονόμου John Herschel και γεωλόγου William Henry Fitton.

Φανταστοσκόπιο (Fantascope) 1832

Το Fantascope δημιουργήθηκε από τους Joseph Plateau και Simon von Stampfer το 1832. Είναι μια επιστημονική συσκευή επίδειξης ταινιών, που δημιουργεί μια οπτική παραίσθηση της μετακίνησης τοποθετώντας τα σχέδια στην επιφάνεια ενός αυλακωμένου, περιστρεφόμενου δίσκου. Η έκδοση του οροπεδίου ήταν γνωστή ποικιλοτρόπως ως "Phenakistoscope", "Phenakistiscope", "Fenakisticope" ή "Fantascope", ενώ η έκδοση Stampfer έγινε γνωστή ως Stroboscope. Η συσκευή, που αναπτύχθηκε αρχικά για να καταδείξει "την εμμονή του οράματος", πουλήθηκε σύντομα ως παιχνίδι καινοτομίας.

Ζωοτρόπιο (Zoetrope) 1834

Tο εφηύρε ο William HORNER το 1834.Στο καπάκι του εκθέματος αναγράφεται εξωτερικά "cinema11TOGRAPHE ENFANTIN", και στο εσωτερικό "LE cinema11TOGRAPHE ENFATIN", ακολουθούν η περιγραφή και στο κάτω μέρος τα αρχικά 'M.-D.-PARIS'. Πρωτότυπη ονομασία του 'Daedalum', βασίστηκε στην τεχνική του 'φενακιστοσκοπίου'-1832, του Plateau (κατασκευή που βασίζεται σε σύστημα πρισμάτων). Η κατασκευή του Horner, έμεινε ξεχασμένη για μια τριακονταετία και το 1867 o Bradley στην Αγγλία κι ο William F. Lincoln στις ΗΠΑ, ανανέωσαν την πατέντα, μετονομάζοντας το σε 'Ζωοτρόπιο'.

Λειτουργία: είναι το τρίτο κύριο οπτικό παιχνίδι μετά το 'θαυματοσκόπιο' και το 'φενακιστοσκόπιο' που βασίζεται, στην αρχή του 'μετεικάσματος' (η οπτική εικόνα που καταγράφεται στον εγκέφαλο και παραμένει ορατή μετά την παύση της αιτίας που την προκάλεσε / persistence of vision) που έχει σαν αποτέλεσμα την ψευδαίσθηση της κίνησης. Πρόκειται για έναν κύλινδρο, ανοιχτό από πάνω, στηριγμένο σε κεντρικό άξονα. Ο κύλινδρος διαθέτει σχισμές (ποικίλουν ανά μοντέλο), από τις οποίες βλέπει ο θεατής, στατικές εικόνες ζωγραφισμένες σε χαρτί-'λωρίδα', τοποθετημένες στο εσωτερικό τοίχωμα του κυλίνδρου και χαμηλότερα από τις σχισμές. Καθώς ο κύλινδρος κινείται, δημιουργείται στο θεατή τη ψευδαίσθηση της κίνησης. Γαλλικής κατασκευής, προβάλει 'χάρτινο' υλικό σε μορφή λωρίδας (strip). Περιόδου 1867-1870.

Κινηματοσκόπιο (Kinematoscope) 1861

Το Kinematoscope κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στα μέσα του 1861, μια σημαντική ανάπτυξη στην ιστορία του κινηματογράφου. Η εφεύρεση στόχευε να παρουσιάσει την παραίσθηση της κίνηση.

Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας αρχειοθετήθηκε από τον Coleman Sellers στην Φιλαδέλφεια, της Πενσυλβανίας σαν "βελτίωση στην έκθεση στερεοσκοπικών εικόνων". Ο Coleman εφάρμοσε την στερεοσκοπία στην υπάρχουσα αρχή του Φενακιστοσκοπίου χρησιμοποιώντας τους περιστρεφόμενους δίσκους.

Πραξησκόπιο (Praxinoscope) 1877

Το Praxinoscope ήταν μία ζωτική συσκευή, ο διάδοχος του Ζωοτροπίου. Εφευρέθηκε στη Γαλλία το 1877 από τον Charles Reynaud. Όπως το Ζωοτρόπιο, χρησιμοποιούσε μια λουρίδα εικόνων που τοποθετούνταν γύρω από την εσωτερική επιφάνεια ενός περιστρεφόμενου κυλίνδρου. Το Ρraxinoscope βελτιώθηκε, σε αντίθεση με το Ζωοτρόπιο με την αντικατάσταση των στενών σχισμών εξέτασής του με έναν εσωτερικό κύκλο των καθρεφτών, τοποθετημένοι έτσι ώστε οι αντανακλάσεις των εικόνων να εμφανίζονται λίγο πολύ στάσιμες στη θέση τους ως ρόδα που γυρίζει. Κάποιος που κοιτάζει στους καθρέφτες επομένως θα έβλεπε μια γρήγορη διαδοχή των εικόνων δημιουργώντας την παραίσθηση της κίνησης, με μια φωτεινότερη και λιγότερο διαστρεβλωμένη εικόνα από του Ζωοτρόπιου.

Το 1889 ο Reynaud ανέπτυξε μια βελτιωμένη έκδοση, ικανή να προβάλει τις εικόνες σε μια οθόνη από μία μακρύτερη απόσταση των εικόνων. Αυτό επέτρεψε σε αυτόν να παρουσιάσει χειρόγραφα που ζωντάνευαν κινούμενα σχέδια σε μεγαλύτερα ακροατήρια, αλλά σκιάστηκε σύντομα από τη δημοτικότητα του φωτογραφικού προβολέα ταινιών των Αδελφών Lumiure.

Η λέξη "praxinoscope" προέρχεται από τις ελληνικές ρίζες που σημαίνουν το "θεατής δράσης".

Kινεματογράφος (cinema11tograph) 1890

cinema11tograph είναι μια φωτογραφική μηχανή, η οποία χρησιμεύει επίσης ως προβολέας ταινιών. Εφευρέθηκε το 1890.

Υπάρχει μεγάλη διαφωνία ως προς την ταυτότητα του εφευρέτη της. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η συσκευή εφευρέθηκε αρχικά και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ως "Cin?matographe L?on Bouly" από το Γάλλο εφευρέτη L?on Bouly 12 Φεβρουαρίου 1892. Λέγεται ότι, λόγω μιας έλλειψης αμοιβής, Bouly δεν ήταν ικανός να πληρώσει το μίσθωμα για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του και το επόμενο έτος,, οι μηχανικοί Auguste και Louis Lumiureοι ,του αγόρασαν την άδεια.

Η δημοφιλής σκέψη, εντούτοις, υπαγορεύει ότι ο Louis Lumiure ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε την ιδέα, και οι δύο αδελφοί Lumiure μοιράστηκαν το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Έκαναν την πρώτη ταινία τους, La Sortie de l'usine Lumiure ? Lyon, το 1894. Η ταινία προβλήθηκε δημόσια σε L'Eden παγκόσμιος, ο πρώτος και ο παλαιότερος κινηματογράφος, τοποθετημένος μέσα La Ciotat στη νοτιοανατολική Γαλλία, στις 28 Σεπτεμβρίου 1895. Η πρώτη εμπορική, δημόσια κινηματογραφική διαλογή από ταινίες, πήρε μέρος στο Παρίσι στις 28 Δεκεμβρίου 1895 και οργανώθηκε από τους Αδελφούς Lumiure.

Διάφορες εκδόσεις του cin?matograph αναπτύχθηκαν, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Robert Royou Beard, Cecil Wray, Georges Demen?, του Alfred Wrench, και των αδελφών Lumiure.

ΚΙΝΗΤΟΣΚΟΠΙΟ

Το κινητοσκόπιο (Kinetoscope) ήταν μία μηχανή παρουσίασης ταινιών, πρόδρομος της σύγχρονης κινηματογραφικής μηχανής προβολής. Αναπτύχθηκε από τον Ουίλλιαμ Ντίκσον στα εργαστήρια του Αμερικανού εφευρέτη Τόμας Έντισον, στον οποίο αποδίδεται και η αρχική σύλληψη της ιδέας κατασκευής του. Η εφεύρεση του κινητοσκοπίου συνδύαζε τη φωτογραφία και την τεχνολογία αναπαράστασης της κίνησης της εικόνας, προβάλλοντας διάτρητο φιλμ των 35 χιλιοστών. Η εικόνα γινόταν ορατή με τη μέθοδο του στερεοσκοπίου.

Η ανάπτυξη του κινητοσκοπίου βασίστηκε σε προγενέστερες ανακαλύψεις. Πιθανόν για αυτό το λόγο, ο Τόμας Έντισον κατοχύρωσε την εφεύρεσή του με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μόνο στις ΗΠΑ και δεν επιχείρησε να κατοχυρώσει την εφεύρεση διεθνώς, γεγονός που επέτρεψε την αντιγραφή και περαιτέρω εξέλιξη της, ευνοώντας με αυτό τον τρόπο την ταχύτερη εξέλιξη του κινηματογράφου.

Η πρώτη δημόσια παρουσίαση του πρωτότυπου κινηματοσκοπίου έλαβε χώρα στις 20 Μαΐου του 1891, ενώ στις 9 Μαΐου του 1893 έγινε η επίσημη παρουσίαση του, ως ολοκληρωμένη πλέον εφεύρεση, στο Ινστιτούτο Τεχνών και Επιστήμης του Μπρούκλιν.

H ΠΡΩΤΗ ΕΙΚΟΝΑ 1826

Τα πρώτα πειράματα πάνω σε φωτοευαίσθητα υλικά χρονολογούνται περίπου στις αρχές του 18ου αιώνα και ανήκουν στον Γιόχαν Χάινριχ Σούλτσε (Johann Heinrich Schulze), ο οποίος είχε πετύχει την αποτύπωση του φωτός πάνω σε ένα φωτοευαισθητοποιημένο από άλατα αργύρου χαρτί αλλά στάθηκε αδύνατη η στερέωση της εικόνας.

Αργότερα, ο Γάλλος ερευνητής Νικηφόρος Νιέπς (Nic?phore Ni?pce) επανέλαβε (ανεξάρτητα) την αποτύπωση μιας αρνητικής εικόνας με την ίδια όμως δυσκολία στερέωσης της στο χαρτί. Το 1826 ωστόσο, κατάφερε να αποτυπώσει απευθείας σε "θετικό" την πρώτη φωτογραφία της ιστορίας, χάρη στη χρήση ενός παραγώγου του πετρελαίου. Για την αποτύπωση της φωτογραφίας αυτής απαιτήθηκε έκθεση στο φως για διάστημα οκτώ ωρών και το θέμα της ήταν οι στέγες των παραθύρων του χωριού Chalon-sur-Saone της Γαλλίας. Ο ίδιος ο Νιέπς ονόμασε την τεχνική του ηλιογραφία και προσπάθησε - χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία - να την διαδώσει.